De kliniek buiten de normen
Het volgende Congres van de EuroFederatie voor Psychoanalyse, PIPOL8, vindt het eerste weekend van juli 2017 plaats in Brussel. Het is ondertussen een tweejaarlijkse traditie geworden en het thema van dit jaar, De kliniek buiten de normen, brengt ons opnieuw samen rond een cruciale klinische kwestie die actueel is in de klinische praktijk in Europa: onze verhouding tot de normen die in verschillende landen en diverse werkomgevingen de uitoefening van onze praktijk op verschillende manieren reglementeren. Psychoanalytici die volgens de oriëntatie van Lacan en Jacques-Alain Miller zijn gevormd, maar ook clinici die in psychoanalytisch georiënteerde instellingen werken, worden uitgenodigd om samen rond het thema van dit Congres te werken. Het is een uitdaging, en zeker in een historische context waarin de drang tot reglementering van de klinische praktijk en gesprekstherapie alomtegenwoordig is en zowel de vrijheid van het subject om over zijn eigen kuur te beslissen, als de autonomie van de clinicus bedreigt. Het sciëntisme enerzijds en de tendens tot standaardisering van de kuur die eigen is aan de bureaucratie van de geestelijke gezondheidsinstellingen anderzijds, vormen een problematische factor waarmee clinici voortdurend te kampen hebben wanneer ze het spreken van het subject in de kuur de plaats geven die het toekomt.
De psychoanalyse en de hierdoor georiënteerde praktijken die erdoor georiënteerd zijn, zetten zich niet zozeer af tegen de normen, maar erkennen dat de klinische ervaring ons steeds in een territorium brengt dat voorbij die normen ligt, een ethische dimensie van de subjectieve ervaring die in de kuur opduikt en waarop geen normatieve reglementering of noch standaard kan antwoorden. In een analyse is dit de ruimte waarin een analytische act kan worden gesteld. In het werk in een instelling kan hier een interventie plaatsvinden die niet door een standaard of richtlijn wordt gegarandeerd.
Om de densiteit van de kliniek buiten de normen volledig naar waarde te kunnen schatten, is het nuttig en essentieel om bijdragen te verzamelen die ons helpen oriënteren in het normatieve universum dat in de verschillende Europese landen op til is. Op dat vlak heeft elk land met een andere en specifieke situatie te maken. Het is voor dit Congres van belang om deze gedifferentieerde geografie van de reglementering van de psy-praktijken in Europa uit te lichten en om ervaringen uit te wisselen met collega’s die hun eigen particuliere manier hebben gevonden om met die normen om te gaan die hun werkveld – door middel van echte wetten of richtlijnen – reglementeren.
Wij wachten dus op jullie korte bijdragen hierover (niet meer dan 3000 tekens, spaties inbegrepen) die ons toelaten om deze kwestie in aanloop naar het Congres PIPOL8 onder de loep te nemen, en die via de blog van het Congres zullen worden verspreid.
De naarstigheid en tot in Brussel!
Vertaling: Thomas Van Rumst
